- wybijać się
- несов.1) выдвига́ться; отлича́ться2) спорт. оттта́лкиваться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wybijać się
Смотреть что такое "wybijać się" в других словарях:
wybijać się – wybić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać, wydostawać się z czegoś na zewnątrz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krokusy wybiły się spod śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiągać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybijać się — 1. Wybić się na czoło «stać się najważniejszym, najistotniejszym, zająć pierwsze miejsce»: W państwie tworzącego się pomału narodu polskiego wybiła się na czoło ta dzielnica, która najwcześniej weszła w styczność z kulturą zachodniej i… … Słownik frazeologiczny
wybijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybijaćam, wybijaća, wybijaćają, wybijaćany {{/stl 8}}– wybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wybijaćiję, wybijaćbije, wybijaćity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wybijać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klina [klin] klinem (wybijać – wybić) — {{/stl 13}}{{stl 33}} usuwać skutki jakiegoś działania, stosując metodę podobną do tej, która wcześniej stała się przyczyną ich zaistnienia; zwalczać podobne podobnym (np. cierpiąc z powodu wcześniejszego pijaństwa, sięgać po alkohol) {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
tłum — m IV, D. u, Ms. tłummie; lm M. y 1. «bardzo duża liczba ludzi zgromadzonych w jakimś miejscu, rzesza, ciżba; zwykle w lm: wielka liczba, mnóstwo» Zbity tłum. Nieprzebrane tłumy. Tłum, tłumy wczasowiczów, przechodniów. Przepychać się przez tłum.… … Słownik języka polskiego
tłum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tłummie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieuporządkowane zgromadzenie wielu ludzi skupionych blisko siebie w jednym miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmieszać się z tłumem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
celować — I ndk IV, celowaćluję, celowaćlujesz, celowaćluj, celowaćował, celowaćowany «mierzyć do celu» Celować do napastnika z pistoletu. Celować w środek tarczy, w czyjąś pierś, w głowę. przen. «zmierzać do czegoś, dążyć do osiągnięcia czegoś; starać się … Słownik języka polskiego
